Jakie są szanse, że WHO badacze odkryją rzeczywiste pochodzenie wirusa Covid-19? Nawet jeśli thezespół dochodzeniowy był tam rok temu, kiedy pandemia została dopiero zaczynasz, to byłoby bardzo trudno. Chiny nie tylko bardzo tajemniczo mówią o wirusie, ale WHO była niezwykle potulna w kontaktach z Chinami .  

Na początku pandemii , w styczniu ubiegłego roku,  WHO ostrzegła kraje przed ewakuacją swoich obywateli z Wuhan , , mówiąc że nie ma potrzeby przesadzania. W lutym stwierdził, że nie ma potrzeby podejmowania środków, które „niepotrzebnie kolidują z międzynarodowymi podróżami i handlem”. B y kwietniu opisywał tę chorobę jako „Public Enemy Number One”.  

Również w styczniu, Chiny przekonany  the WHO  nie deklarują międzynarodową sytuację. W lutym przywódcy WHO uzgodnili, że ich własny komitet ekspertów nie powinien odwiedzać targu żywych zwierząt w Wuhan. Chiny ogłosił powietrzu transmisja nie występują, do której WHO nie wniosły one sprzeciwu s .  

W tym samym miesiącu WHO publicznie pochwaliła Chiny za „szybką reakcję” na wirusa i wielokrotnie dziękowała chińskiemu rządowi za udostępnienie mapy genetycznej wirusa „natychmiast”, opisując swoją pracę i zaangażowanie w przejrzystość jako „bardzo imponujące”.  

W rzeczywistości chińskie władze opóźniły uwolnienie genomu wirusa do czasu jego opublikowania w innym laboratorium. Nawet wtedy utknęli w martwym punkcie co najmniej dwa tygodnie, zanim przedstawili WHO szczegółowe dane dotyczące pacjentów i przypadków. Zignorowano ostrzeżenia Tajwanu pod koniec 2019 r., Któremu Chiny zablokowały członkostwo w WHO.  

I n kwietnia WHO stwierdziła, że zdrowi ludzie nie muszą masek zużycie twarzy, aby zapobiec rozprzestrzenianiu koronawirusa. Od tego czasu zmienił swoją pozycję dwukrotnie . Przez tylko odwołując się do badań , które wyróżnionych nasilenia choroby w Covid-19 przypadków wśród palaczy, to zignorował liczne inne badania, które znaleziono palacze byli mniej skłonni do zaciągania choroby w pierwszym miejscu, które , w sumie , sprawiło palenia nieco ochronny.  

Nie zawsze tak było. WHO powstała w 1948 roku jako część systemu Narodów Zjednoczonych z misją „kierowania i koordynowania zdrowia międzynarodowego”. To coś zmieniło : międzynarodowe materiały referencyjne, na przykład, promują współpracę w kwestiach zdrowotnych i wczesne skupienie się na krajach rozwijających się i chorobach zakaźnych, takich jak ospa, polio i błonica, uratowały wiele istnień. Rzeczywiście, zwalczenie ospy prawdziwej jest jej największym osiągnięciem.  

Jednak od niedawna zwraca uwagę na choroby niezakaźne. Obejmuje to szeroki zakres, od raka, cukrzycy i chorób serca po zdrowie psychiczne, przemoc i zapobieganie urazom, przemoc seksualną, znęcanie się nad osobami starszymi, bezpieczeństwo na drogach, utonięcia i potrzeby osób niepełnosprawnych . Od koncentrując się na stosunkowo niewielu chorób zakaźnych w krajach rozwijających się , to teraz w przeważającej mierze dotyczy się  z modyfikacji stylu życia, w tym alkoholu i papierosów w krajach rozwiniętych .  

Ta zmiana podejścia nie pomogła w osiągnięciu pozytywnych rezultatów.  Kiedy świńska grypa wystąpiła w Meksyku w 2009 r., WHO zajęło trzy miesiące, zanim ogłosiła ją pandemią. Do tego czasu było 28 000 przypadków w 74 krajach. W 2014 roku WHO straciła kontrolę nad wybuchem Eboli, co wymagało od Stanów Zjednoczonych i kilku innych krajów rozmieszczenia ponad 5000 personelu wojskowego na prośbę dotkniętych krajów, a kontrolę przejął komitet ONZ ad hoc. Wybuch ostatecznie zabił 11310 osób, sparaliżował systemy opieki zdrowotnej Gwinei, Liberii i Sierra Leone na miesiące i wywołał panikę na całym świecie. Wybitni naukowcy ocenili odpowiedź WHO jako „rażącą porażkę”.  

WHO była również krytykowana za to, że nie zajęła się ruchem przeciwko szczepieniom. Podczas gdy odra została prawie całkowicie wyeliminowana ze świata, obecnie rośnie ze względu na liczbę osób odmawiających szczepienia swoich dzieci.  

Dyrektor generalny WHO ,  dr Tedros Adhanom Ghebreyesus, został wybrany w 2017 roku przy wsparciu Chin. Tedros wcześniej etiopski minister zdrowia i spraw zagranicznych, nie jest lekarzem wbrew pozorom - doktorat na Uniwersytecie w Nottingham w Anglii została oparta na badaniach badającej wpływ zapór na transmisję malarii w regionie Tigray.  

Jest też kontrowersyjny. W 2017 roku nazwał lidera Zimbabwe, Roberta Mugabe, „ambasadorem dobrej woli” dla zdrowia. Pojawiły się również wezwania do oskarżenia go o ludobójstwo z powodu jego rzekomego udziału w kierowaniu siłami bezpieczeństwa Etiopii.  

Trzeba przyznać, że budżet WHO jest niewielki - około 2,3 miliarda dolarów rocznie - wyraźnie niewystarczający, aby zająć się tak szerokim zakresem spraw. Dlaczego kwestie takie jak państwowe niania zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej powinny podjąć środki z dala od chorób takich jak malaria , które w dalszym ciągu milionów przyczyną zgonów , trudno pojąć. A teraz Covid nie ujawniły alarmujący brak obiektywizmu.  

Prezydent Trump wycofał fundusze z WHO do czasu ponownego rozważenia swojego podejścia i stosunków z Chinami. Prezydent Biden przywrócił finansowanie , a dr Anthony bezwarunkowo Fauci przewodzi delegacji USA. Trudno dostrzec jakąkolwiek poprawę wynikającą z tego.  

David Leyonhjelm jest byłym senatorem Liberalnych Demokratów.