Ostatnie słowo ostrzeżenia dla wszystkich udających pandemię Covid-19 słabnie

Streszczenie

Obecna ekspansja częstości występowania zakaźnych wariantów Sars-CoV-2 jest wysoce problematyczna, ponieważ osłabia naturalną, opartą na Ab, niespecyficzną odporność u niezaszczepionej części populacji. Wysoki wskaźnik zakaźności wynikający z tej ekspansji nie tylko dodatkowo wzmacnia ekspansję tych wariantów, ale może również prowadzić do naturalnej selekcji wariantów wirusa, które charakteryzują się jeszcze wyższym poziomem zakaźności. Zatem erozja odporności niespecyficznej na bazie naturalnego Ab, sprzyja rozmnażaniu i przenoszeniu bardziej zakaźnych wariantów wirusa w nieszczepionej części populacji. Z drugiej strony, masowe szczepienie sprzyja naturalnej selekcji wariantów w coraz większym stopniu uciekających przed odpornością szczepionkową (VI) w zaszczepionej części populacji. Podsumowując, masowe szczepienia prowadzone w warunkach wysokiego wskaźnika zakaźności umożliwiają zwiększenie częstości występowania bardziej zakaźnych wariantów, które w coraz większym stopniu uciekają przed wirusem VI. Ta ewolucja nieuchronnie skutkuje wzrostem zachorowalności zarówno w populacji niezaszczepionej, jak i zaszczepionej, i przyspiesza pojawienie się krążących wariantów wirusa, które ostatecznie będą w pełni oporne na odporność za pośrednictwem szczepionki (VMI). Dlatego też kampanie masowych szczepień nie powinny być prowadzone podczas pandemii wysoce zmutowanego wirusa, nie mówiąc już o pandemii bardziej zakaźnych wariantów (chyba że stosuje się szczepionki blokujące przenoszenie!). Kluczowe jest zrozumienie, że szybki spadek wskaźników zakaźności wirusowej, który nie jest osiągany przez naturalną infekcję, a jedynie wynika z przyspieszonych kampanii masowych szczepień, tylko opóźni gwałtowne rozprzestrzenianie się pojawiających się, w pełni odpornych na szczepionki wariantów wirusów, a tym samym tylko opóźni wystąpienie wysoka fala zachorowalności i śmiertelności. W przeciwieństwie do tego, kampanie masowych szczepień, które postępują wolniej, zwłaszcza gdy są prowadzone na tle stosunkowo niskiej presji zakaźnej, spowodują stale rosnące rozprzestrzenianie się wariantów coraz bardziej uciekających przed wirusem VI, a tym samym wywołają falę zachorowalności i śmiertelności, która nadal stają się coraz większe i większe, w miarę jak coraz więcej osób zostaje zaszczepionych. Dopiero gdy w pełni odporne na szczepionki warianty wirusów staną się dominujące, fala ta zacznie osiągać szczyt.

Aby zapobiec bardziej szkodliwym konsekwencjom trwającej ewolucji Sars-CoV-2, nie mamy innego wyboru, jak tylko złagodzić erozję naturalnej, niespecyficznej wobec koronawirusa (CoV) odporności u osób nieszczepionych i wywierać silną presję selekcji immunologicznej na immunodominujące epitopy szczepionki u osób zaszczepionych. To znaczy, że musimy natychmiast zaprzestać masowych szczepień i obniżyć wskaźniki zakaźności wirusowej. Kontynuacja masowych szczepień doprowadzi jedynie do dalszego wzrostu zachorowalności i liczby hospitalizacji, co następnie zakończy się ogromną falą śmiertelności, gdy nastąpi eksplozja bardziej zakaźnych, odpornych na szczepionki wariantów.

Szybki i znaczny spadek wskaźników zakaźności wirusowej można osiągnąć dzięki krótkoterminowemu cyklowi chemioprofilaktyki przeciwwirusowej na dużą skalę (zidentyfikowano już odpowiednich kandydatów) i odpowiednim środkom zapobiegania zakażeniom podczas wczesnego leczenia osób zakażonych objawowo i wdrożenia zdrowego odżywiania (w tym niektóre suplementy diety) i styl życia (w tym ćwiczenia!) dodatkowo przyczyniłyby się do budowania odporności stada. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby strategia ta zlikwidowała wirusa, powinna pozwolić na zmuszenie pandemii do przejścia w rodzaj „sztucznej” endemiczności. Oczywiście, jako że pozostaną bezobjawowe rezerwuary (bezobjawowo zakażeni, zaszczepieni lub nieszczepieni ludzie, a nawet zwierzęta), nadal będzie trzeba unikać masowych zgromadzeń w przyszłości, a kampanie profilaktyczne na dużą skalę z użyciem leków przeciwwirusowych będą prawdopodobnie musiały być powtórzone w określonych odstępach czasu i tak długo, jak nie jest dostępna sterylizująca interwencja immunologiczna. Zaproponowany powyżej plan działania powinien zostać natychmiast wdrożony: Gdy wirus stanie się całkowicie odporny na obecne szczepionki, wyżej wymienione środki nie będą już w stanie zapobiec dramatycznemu wzrostowi liczby ofiar, chyba że na całym świecie zostaną przeprowadzone kampanie przeciwwirusowej chemioprofilaktyki stała podstawa.

Analiza aktualnej ewolucji pandemii i wpływu na nią kampanii masowych szczepień

Niniejszym powtarzam, że nadal będę dystansować się od tych, którzy udają, że pandemia się skończyła lub przynajmniej słabnie w wyniku rosnącej odporności stada (HI). Nie zgadzam się ze sposobem, w jaki obserwacje epidemiologów genomicznych/molekularnych są bagatelizowane oraz z faktem, że dane immunologiczne są często ignorowane, wyrywane z kontekstu, błędnie interpretowane lub niezrozumiałe. Nie zgadzam się z ekspertami, którzy udają, że pandemia zaczęła teraz przechodzić w fazę endemiczną i że wirus w końcu spontanicznie zdegraduje się do kolejnego przeziębienia CoV, który ma jedynie niewielkie znaczenie dla zdrowia publicznego. Wydaje się, że niektórzy eksperci mają tendencję do przypisywania zmniejszenia nasilenia choroby i spadku śmiertelności rosnącemu HI i/lub słabnącej zjadliwości wirusa. Jak zostanie wyjaśnione poniżej, przewidywania, które oni poczynili, nie biorą pod uwagę złożonej zależności między rosnącą presją infekcyjną wywieraną przez bardziej zakaźne krążące warianty wirusa a rosnącą presją selekcji immunologicznej wywieraną na wirusa przez szybko rozrastającą się populację immunizowaną. Ich przewidywania nie są również zgodne z niedawno opublikowanymi danymi epidemiologów molekularnych/genomicznych, pokazującymi, w jaki sposób rosnąca presja selekcji immunologicznej na poziomie populacji napędza obecnie ewolucję genomową wariantów Sars-CoV-2 (patrz mój niedawny wkład: „ Dlaczego trwające masowe szczepienia eksperyment prowadzi do szybkiej odpowiedzi ewolucyjnej SARS-CoV-2 ').

To po prostu oszałamiające, że niektórzy eksperci nadal ignorują negatywny wpływ masowych szczepień na ewolucję tej pandemii. Wręcz przeciwnie, niektórzy z nich nawet udają, że słabe powiązanie między liczbą przypadków zakaźnych a wskaźnikami zachorowalności/hospitalizacji, obserwowane obecnie w kilku krajach w Europie i USA, dowodzi, że warianty nie umykają układowi odpornościowemu. Przypisują to rodzajowi szeroko ochronnego HI, który został nabyty w wyniku wcześniejszej ekspozycji na przeziębienie CoV i/lub wcześniejszej bezobjawowej infekcji Sars-CoV-2 i/lub (według innych) szczepienia Covid-19. Niektórzy eksperci nawet nadal podkreślają rolę krzyżowo reaktywnych limfocytów T wywoływanych przez jeden lub więcej opisanych powyżej przypadków immunizacji jako kluczowy czynnik przyczyniający się do HI. To, że reaktywne krzyżowo limfocyty T pamięci zapobiegałyby kierowanej przez kolce (S) ucieczce immunologicznej, a zatem zapobiegałyby propagacji i adaptacji wariantów immunologicznej ucieczki immunologicznej kierowanej przez S, nie jest oparte na żadnych dowodach naukowych. W rzeczywistości nie ma żadnego naukowego dowodu na to, że reaktywne krzyżowo komórki T pamięci u osób wcześniej narażonych lub zaszczepionych skutecznie przyczyniają się do eliminacji/zabicia komórek zakażonych CoV. Nie ma nawet dowodu, że jakikolwiek rodzaj limfocytów T mógłby potencjalnie wyeliminować komórki gospodarza zakażone CoV w przypadku braku S-specyficznych komórek B pamięci. Dlatego nie ma naukowych dowodów na to, że reaktywne krzyżowo, niespecyficzne względem wariantów limfocyty T przyczyniają się do ograniczania lub zmniejszania transmisji wirusa, a tym samym przyczyniają się do HI. Gdyby miało to miejsce odwrotnie, nie byłoby zrozumiałe, dlaczego na późniejszym etapie pandemii niektórzy bezobjawowo zakażeni pacjenci nagle zachorowali na chorobę Covid-19!

Ale nawet przeciwciała anty-S wytworzone po uprzednim narażeniu na przeziębienie CoV lub po poprzednim bezobjawowym zakażeniu Sars-CoV-2 lub po immunizacji szczepionkami Covid-19 nie kontrolują przenoszenia wirusa. To dlatego, że

1. Anty-S Abs wywołane wcześniejszą ekspozycją na przeziębienie CoV nie neutralizują Sars-CoV-19

2. Anty-S Ab wywołane przez bezobjawową infekcję są krótkotrwałe i nie w pełni funkcjonalne (nie ma dowodów na to, że bezobjawowa infekcja Sars-CoV-2 indukuje komórki B pamięci). Doniesiono, że te krótkotrwałe Abs nie są odpowiedzialne za eliminację wirusa (to ostatnie występuje nawet zanim anty-S-Abs zaczną osiągać szczyt)

3. Anty-S Ab wywołane przez szczepienie tracą swoją zdolność neutralizacji wobec bardziej zakaźnych i coraz bardziej opornych na S Ab wariantów (stąd wyjaśnienie stale rosnącego występowania przypadków „przełomowych”).

Ale co ważniejsze: jak ci eksperci pogodzą rzekomo rosnący HI z rosnącymi wskaźnikami zakaźności, które są obecnie obserwowane w wielu krajach z powodu zwiększonego rozpowszechniania wariantu delta? Czy nie przemawiałoby to rosnącą erozją raczej za niż za konsolidacją HI? Ta obserwacja jest z pewnością daleka od wskazania, że ​​pandemia obecnie przechodzi w endemiczność.

Jeśli więc HI nie może wyjaśnić zmniejszenia ciężkości choroby, to może samoistne osłabienie wirusa może? Ale jak, u licha, zdradziecki wirus miałby nagle wyhodować potomne warianty, które nie są bardziej szkodliwe niż zwykłe przeziębienie CoV? Wirusy mogą się tylko replikować, mutować lub ukrywać. Selekcja i adaptacja wytwarzanych przez nie mutacji jest napędzana presją selekcyjną wywieraną na określone cechy fenotypowe wirusa. Ale jaki rodzaj presji selekcyjnej zmusiłby wirusa do atenuacji ? Jak to się mogło stać, biorąc pod uwagę, że obecna presja selekcyjna na Sars-CoV-2 jest podobno wywierana przez ogólny stan immunologiczny populacji i jest skierowana na białko S, o którym wiadomo, że umożliwia wirusową zakaźność ? Kiedy i jak naturalna presja selekcji immunologicznej na zakaźność patogenu powoduje zmniejszenie zjadliwości? Gdyby te kampanie masowych szczepień naprawdę napędzały propagację „atenuowanych” wariantów wirusa, które nie stanowią już problemu dla zdrowia publicznego, wolałbym je powitać jako błogosławieństwo, a nie odrzucać jako plagę (1)! Jednakże, o ile mi wiadomo, do tej pory nie dostarczono żadnych dowodów genomowych, aby wykazać, że wariant delta lub jakikolwiek inny bardziej zakaźny wariant ewoluuje obecnie w mutacje, które mogłyby pośredniczyć w łagodniejszym przebiegu choroby lub umożliwić wirusowi samoistne bardziej zakaźny dla młodszych grup wiekowych.

Naukowo bardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem obserwowanego spadku ciężkości choroby u osób nieszczepionych jest to, że wariant delta lub jakikolwiek inny, bardziej zakaźny wariant, w coraz większym stopniu dotyka młodsze grupy wiekowe (np. młodych dorosłych). Młodsze grupy wiekowe mają wyższy poziom naturalnych, polireaktywnych B1b Abs i dlatego lepiej radzą sobie z wariantami antygenowymi niż osoby starsze lub osoby z chorobą podstawową (patrz odniesienia z literatury na mojej stronie internetowej pod tematem 1). To już wyjaśnia, dlaczego wariant delta jest pozornie „mniej zjadliwy”. Ale dlaczego wariant delta (lub inne bardziej zakaźne warianty) coraz częściej atakuje dorosłych w średnim wieku? Najprawdopodobniej ma to związek z wyższym poziomem zakaźności, a nie z jego wrodzoną zjadliwością. Wyższa zakaźność wirusa implikuje zwiększone powinowactwo wariantu białka wypustek do receptora wejścia Ace-2 (enzym konwertujący angiotensynę 2). Zwiększone powinowactwo skutkuje zmniejszonym wychwytywaniem wirusa przez naturalne, niespecyficzne względem wariantu Abs. Istnieje wiele przekonujących dowodów naukowych dotyczących ochronnego działania polireaktywnych, naturalnych Abs, w tym ich działania ochronnego przed wieloma infekcjami wirusowymi (patrz odnośniki z literatury na mojej stronie internetowej pod tematem 1). Podwyższone poziomy tych Abs należy uważać za cechę charakterystyczną naturalnej ochrony przed objawową infekcją po ekspozycji na Sars-CoV-2. Dlatego rozsądne jest założenie, że osoby z niskim funkcjonalnym poziomem naturalnych Abs będą bardziej podatne na zarażenie się ciężką chorobą Covid-19.

Ale jak i dlaczego powstają bardziej zakaźne warianty?

W ciągu pierwszych dziesięciu miesięcy pandemii wysokie fale przypadków zakaźnych, które wystąpiły w przeludnionych obszarach (np. slumsach, fawelach, gęsto zaludnionych miastach...) dotkniętych pandemią, mogły wywołać presję immunologiczną na zakaźność wirusową, zwłaszcza po ponownym narażenie osób wcześniej bezobjawowo zakażonych. Możliwe, że takie zdarzenia napędzały selekcję naturalną i wzmagały krążenie bardziej zakaźnych, kierowanych przez S wariantów ucieczki immunologicznej. Im wyższe i bardziej rozpowszechnione wirusowe ciśnienie infekcyjne, tym większe prawdopodobieństwo, że wcześniej bezobjawowo zakażeni pacjenci zostaną ponownie narażeni na wirusa w momencie, w którym ich miana przeciwciał o niskim powinowactwie są nadal wystarczająco wysokie, aby konkurować z ich naturalne, polireaktywne Ab do wiązania się z krążącą linią Sars-CoV-2 (patrz Ryc. 1; w poprzednich wypowiedziach wyraźnie wyjaśniłem, dlaczego S-specyficzne Ab mają wyższe powinowactwo do białka S niż naturalne IgM, które wiążą się z powierzchnią wirusa wyrażane motywy poprzez wielowartościowe interakcje). W konsekwencji zwiększone wskaźniki zakaźności mogą prowadzić do przejściowego wzrostu podatności młodszych grup wiekowych (< 60-65 lat) na chorobę Covid-19, a zatem mogą zwiększać zachorowalność i częstość hospitalizacji w tych grupach wiekowych (co obecnie obserwuje się w w wielu krajach europejskich, a także w USA). Tak więc im wyższa i bardziej rozpowszechniona presja zakaźna wirusów, tym bardziej produktywne podłoże dla większej liczby zakaźnych wariantów i tym większe prawdopodobieństwo naturalnej selekcji pewnych wariantów ucieczki immunologicznej nakierowanej na S (tj. takich, które wyewoluowały mutacje zdolne do opierania się suboptymalnym nacisk na zakaźność wirusową). Warianty ucieczki immunologicznej, które są wybrane ze względu na ich zdolność do przezwyciężenia takiego ciśnienia immunologicznego, wykazują wyższy poziom zakaźności. W ten sposób wysokie wskaźniki zakaźności ułatwiają hodowlę coraz bardziej zakaźnych wariantów wirusów. W pierwszym roku pandemii pojawiło się kilka takich „bardziej zakaźnych” wariantów ucieczki immunologicznej (np. alfa (2), beta, gamma, delta).

W zależności od pozostałego efektu ochronnego zapewnianego przez naturalne Abs, młodsze i zdrowe grupy wiekowe, a w szczególności dzieci, mogą nawet nie wykazywać żadnych objawów, chociaż dominujące krążenie bardziej zakaźnych wariantów (np. wariant delta) obecnie znacznie zwiększa ryzyko powtarzającego się narażenia. To już wyjaśnia, dlaczego chorobę Covid-19 u osób nieszczepionych obserwuje się głównie u młodych dorosłych w średnim wieku. Ponieważ młodsze grupy wiekowe są ogólnie lepiej chronione przez naturalne, polireaktywne Abs, przypadki ciężkich chorób w tych grupach są raczej rzadkie. Uważa się, że ciężkość choroby u tych pacjentów zależy od punktu czasowego ponownego narażenia po ich poprzedniej infekcji (tj. im później, tym wyższe stężenie blokujących S-swoistych Abs, tym większe prawdopodobieństwo zachorowania na cięższy choroba).

Ponieważ zarówno wiązanie naturalnych niespecyficznych dla CoV Abs z Sars-CoV-2, jak i wiązanie Sars-CoV-2 z receptorem wejścia Ace-2 odbywa się za pośrednictwem wielowartościowych interakcji, uzasadnione jest założenie, że efekt blokujący naturalnego, CoV -niespecyficzne Ab w interakcji między receptorem Ace-2 i daną linią Sars-CoV-2 zależy przede wszystkim od funkcjonalnego stężenia tych naturalnych Abs. To już wyjaśniałoby, dlaczego w normalnych warunkach (tj. jeśli nie są tłumione przez S-specyficzne Ab), młode i/lub zdrowe osoby mogą skutecznie radzić sobie ze wszystkimi wariantami wirusa Sars-CoV-2. Im wyższe powinowactwo S do Ace-2 (tj. im wyższy poziom wewnętrznej zakaźności wirusa) i im starsza grupa wiekowa, tym niższa resztkowa (tj. nietłumiona) zdolność funkcjonalna naturalnych Abs.

Przeciwnie, szczepione Abs są skierowane na ograniczony zestaw motywów Sars-CoV-2 pochodzących od S (tj. epitopy zawarte głównie w obrębie domeny wiążącej receptor [RBD] białka S). W związku z tym bardzo niewiele mutacji w tym ograniczonym zestawie epitopów już teraz znacząco zmniejszy powinowactwo szczepionkowych Ab do wiązania się z Sars-CoV-2. Nie dotyczy to jednak S-swoistych Ab nabytych po wyzdrowieniu z naturalnej choroby Covid-19, ponieważ są one skierowane na znacznie szersze i zróżnicowane spektrum epitopów komórek B. To już wyjaśniałoby, dlaczego więcej zakaźnych wariantów Sars-CoV-2 łatwiej ucieka z przeciwciał S-swoistych ze szczepionek niż z naturalnie nabytych S-swoistych przeciwciał, a także dlaczego obecnie obserwujemy coraz więcej przełomowych przypadków choroby z bardziej zakaźnym wariantem delta w szczepionych, podczas gdy młode i/lub zdrowe osoby lub osoby wcześniej zakażone objawami (pod warunkiem, że są seronegatywne dla białka S (3)) pozostają w dużej mierze chronione przed chorobą Covid-19.

Epitopolodzy molekularni doszli do wniosku, że ze względu na stale rosnącą skierowaną przez S presję immunologiczną wywieraną przez populację ludzką, krążące warianty są obecnie w coraz większym stopniu ewoluującymi mutacjami, które kierują opornością na S-specyficzne przeciwciała, zwłaszcza na te rozpoznające immunodominujące epitopy, które znajdują się w RBD i Domena N-końcowa (NTD) białka S. Jest wysoce nieprawdopodobne, aby naturalnie nabyte przeciwciała S-specyficzne były odpowiedzialne za tę presję immunologiczną, ponieważ ludzie, którzy wyzdrowieli z choroby Covid-19, stanowią stosunkowo niewielką podgrupę populacji i gromadzą przeciwciała przeciwko znacznie szerszemu i bardziej zróżnicowanemu panelowi S-pochodnych. epitopy. Biorąc pod uwagę charakter zaszczepionych Abs i wysoki odsetek zaszczepionych w większości krajów, nie ma wątpliwości, że stale rosnąca presja immunologiczna na poziomie populacji wywierana na przykład na RBD jest spowodowana szczepieniami dużych mas ludzi (w poprzednim artykule wyraziłem zdziwienie faktem, że ci błyskotliwi naukowcy w ogóle nie wspomnieli o „masowych szczepieniach” jako potencjalnej przyczynie ogromnego wzrostu ukierunkowanego na S ciśnienia immunologicznego; (patrz mój niedawny wkład: „ Dlaczego trwający eksperyment masowych szczepień napędza szybką reakcję ewolucyjną SARS-CoV-2 ”. Ta ewolucja jest oczywiście niezwykle niepokojąca. Podczas gdy postępująca, zbieżna ewolucja w kierunku zwiększonej odporności na funkcjonalne, S-specyficzne Abs wywołane przez szczepionkę może niekoniecznie jeszcze bardziej zwiększa powinowactwo wirusa do receptora Ace-2 (a zatem nie powoduje zwykle większej liczby chorób u młodych i zdrowych osób), uzasadnione jest założenie e taka ewolucja szybko zwiększy liczbę i nasilenie zachorowań na zaszczepioną część populacji. Dzieje się tak dlatego, że rosnąca ucieczka wirusa VI spowoduje, że zaszczepieni stracą swoją pośredniczoną przez szczepionkę ochronę immunologiczną, podczas gdy ich naturalne, niespecyficzne wobec CoV naturalne Abs będą tłumione przez wysokie miana długożyjących, swoistych wobec S szczepionki Abs (4). Rozsądne jest założenie, że co do zasady, poziom supresji naturalnych, niespecyficznych wobec CoV Abs będzie wzrastał wraz ze wzrostem siły (adiuwant!), częstotliwości i stopnia pokrycia immunizacjami przypominającymi (w tym szczepionkami drugiej generacji!).

Szczepionkowe przeciwciała swoiste dla S nie mogą konkurować z przeciwciałami swoistymi dla S od osobników wcześniej zakażonych objawowo o wiązanie się z wariantami wirusa z powodu rozpoznawania wielowartościowych epitopów komórek B przez naturalnie pobudzony układ odpornościowy. Z drugiej strony, odporność nabyta po wyzdrowieniu z naturalnej choroby Covid-19 jest bardzo silna i wielokrotnie donoszono, że jest w stanie bardzo skutecznie radzić sobie ze zróżnicowanym zakresem wariantów antygenowych po ponownej ekspozycji (w tym warianty obaw; VoC). Wrodzona adiuwantacja immunologiczna niespecyficzna dla antygenu (Ag) umożliwia rozprzestrzenianie się epitopów i dlatego prawdopodobnie przyczyni się do szerokiego rozpoznawania immunologicznego. Odporność nabyta w sposób naturalny jest zatem niemal „niezmiennym” składnikiem odporności stada. Nie jest jednak pewne, czy wiązanie S-swoistych Ab od osobników uprzednio zakażonych objawowo do krążących wariantów wirusa uwalniających VI może uczynić te osobniki bardziej podatnymi na zależne od Ab nasilenie choroby (ADE).

W oparciu o powyższe, staje się już jasne, że kampanie masowych szczepień prowadzone w trakcie pandemii bardziej zakaźnych wariantów szybko i dramatycznie osłabią zamiast wzmacniać ogólny stan ochrony immunologicznej populacji, a zatem nie przyczyniają się do generowania odporności stada . Dzieje się tak, ponieważ wzajemne przenoszenie wirusa między populacją niezaszczepioną i zaszczepioną umożliwia samonamnażanie się, synergiczny efekt między wysokimi wskaźnikami zakaźności wirusowej (z powodu bardziej zakaźnych wariantów krążących) i wysokimi wskaźnikami pokrycia szczepieniami (z powodu masowych szczepień). Skutkuje to zwiększoną ekspansją bardziej zakaźnych, coraz częściej uciekających przed wirusem VI wariantów, jak pokazano na ryc. 2:

• Wysokie wskaźniki zakaźności sprawiają, że nieszczepiona populacja staje się pożywką dla coraz bardziej zakaźnych wariantów oraz fabryką do produkcji i przenoszenia takich zakaźnych wariantów. Ze względu na ich rosnącą zakaźność i rozprzestrzenianie się częstości występowania infekcji wirusowych i ich przenoszenia szybko wzrastają i dalej osłabiają naturalną odporność u wielu wcześniej bezobjawowych osób zakażonych (tj. zaczynając od zdrowych dorosłych w średnim wieku i stopniowo obejmując osoby młodsze i młodsze). To z kolei zwiększa presję selekcji immunologicznej kierowanej przez S i napędza selekcję naturalną i prawdopodobnie adaptację jeszcze bardziej zakaźnych wariantów.

• Wysokie wskaźniki pokrycia szczepieniami zamieniają narażoną populację zaszczepioną w browar dla większej liczby wariantów wirusowych uciekających przed wirusem VI.

• Po ich przeniesieniu do zaszczepionych zostanie wyselekcjonowanych więcej zakaźnych wariantów, które wyewoluują dodatkowe mutacje nadające rosnącą oporność na funkcjonalne, kierowane przez S szczepionki Abs, ponieważ te osiągną przewagę konkurencyjną wśród zaszczepionych, a zatem będą się rozmnażać bardziej efektywnie. Późniejsze przenoszenie wariantów uciekających przed wirusem VI na osoby nieszczepione umożliwi im szybki wzrost częstości występowania, a tym samym zastąpienie lub przynajmniej zdominowanie wcześniej krążących wariantów.

Opisane powyżej interakcje pozwalają zrozumieć, w jaki sposób masowe szczepienie na tle zwiększonej zakaźności wirusowej (pandemii!) angażuje zarówno zaszczepioną, jak i nieszczepioną populację w celu przyspieszenia naturalnej selekcji i adaptacji wariantów ucieczki przed odpornością zawierających dodatkowe mutacje związane z RBD, które w coraz większym stopniu hamują VMI . Oznacza to, że kampanie masowych szczepień prowadzone podczas pandemii bardziej zakaźnych wariantów przyspieszą oporność bardziej zakaźnych wariantów Sars-Cov-2 na szczepionki Covid-19 oparte na S.

Im bardziej „bardziej zakaźne” warianty rozwijają się i dominują i im bardziej te warianty podlegają presji selekcji immunologicznej za pośrednictwem szczepionek, tym szybciej korzystny wpływ masowych szczepień (tj. zmniejszenie przenoszenia wirusa i zapobieganie chorobom) zostanie zastąpiony przez rosnąca porażka szczepionek w ochronie zaszczepionych i szczepionych w ochronie nieszczepionych. Ewolucja ta jest obecnie przyspieszana przez rozluźnienie środków zapobiegania zakażeniom, w tym częstsze kontakty wśród zdrowych osób. Częstsze kontakty między bezobjawowo zakażonymi, zaszczepionymi i nieszczepionymi osobnikami (5) będą jedynie sprzyjać rozmnażaniu nowych wariantów, które są bardziej zakaźne i łatwiej unikają odporności na szczepionkę (np. wariant lambda).

Streszczenie

Podsumowując, uzasadnione jest twierdzenie, że ekspansja szeregu bardziej zakaźnych wariantów i towarzysząca temu eksplozja wskaźników infekcji wynika z samonapędzającej się selekcji naturalnej i adaptacji bardziej zakaźnych wariantów krążących, z których niektóre prawdopodobnie pojawiły się i rozmnożyły jako wynikać z przepełnienia. Ponieważ bardziej zakaźne warianty alfa, beta, gamma lub delta pojawiły się przed wdrożeniem kampanii masowych szczepień, te ostatnie mogą w rzeczywistości nie być źródłem tych wariantów. Jednakże, ponieważ populacja ludzka, jak doniesiono ostatnio, wywiera coraz większy nacisk immunologiczny na immunodominujące epitopy zawarte w RBD, uzasadnione jest założenie, że to dodatkowe ciśnienie immunologiczne wynika z masowych szczepień, ponieważ wskaźniki pokrycia szczepieniami stale rosną. Więcej zakaźnych wariantów, które wyewoluowały, aby zawierać naturalnie wyselekcjonowane, kierowane przez S mutacje ucieczki immunologicznej, z łatwością uzyskają przewagę konkurencyjną, ponieważ ciągłe kampanie masowych szczepień z obecnymi szczepionkami Covid-19 opartymi na S powodują, że szczepionki zwiększają i poszerzają presję selekcji immunologicznej na krytycznie ważne, epitopy immunodominujące zawarte w tych szczepionkach. Ze względu na rozległą presję selekcji immunologicznej w połączeniu z wysokim wskaźnikiem infekcji wirusowych i częstszymi kontaktami między zdrowymi, zaszczepionymi i nie zaszczepionymi osobami, bardziej zakaźne warianty ucieczki immunologicznej będą teraz szybko ewoluować, aby w pełni uniknąć VMI, jednocześnie zwiększając rozpowszechnienie. Oznacza to, że nowe warianty ucieczki immunologicznej, których nie można już wyeliminować przez jakikolwiek rodzaj VMI, wkrótce staną się dominującymi szczepami krążącymi.

Innymi słowy, wysokie wskaźniki infekcji wirusowych napędzają dobór naturalny i samonamnażającą się ekspansję coraz bardziej zakaźnych wariantów Sars-CoV-2 w niezaszczepionej części populacji, podczas gdy wysokie wskaźniki pokrycia szczepieniami napędzają dobór naturalny coraz bardziej uciekających przed wirusem wirusów Sars. Warianty -CoV-2. Ta ewolucja prowadzi obecnie do zwiększonej liczby zachorowań w obu populacjach. W konsekwencji masowe szczepienie podczas pandemii bardziej zakaźnych wariantów samowzmacnia selekcję naturalną i ekspansję bardziej zakaźnych, coraz bardziej uciekających przed wirusem VI wariantów Sars-CoV. Zarówno zaszczepiona, jak i nieszczepiona część populacji w pełni przyczynia się do tej ewolucji.

Ze względu na powyższe, z pewnością nie mogę zgodzić się z opinią tych, którzy uważają, że zmniejszenie ciężkości choroby i liczby hospitalizacji, które obserwuje się obecnie w kilku krajach, w których masowe szczepienia są na zaawansowanym etapie, wynikałoby z pewnego rodzaju „osłabienia” warianty wirusowe lub do pewnego rodzaju rosnącego HI. Można raczej dojść do wniosku, że ta pandemia jest daleka od zakończenia lub przejścia w endemiczność. Nie ma wątpliwości, że na tym etapie pandemia szykuje się do rozmnażania „superwariantów” odpornych na szczepionki, zjawiska, które może wywołać jeszcze większą falę zachorowalności, hospitalizacji i, niestety, także śmierci, nie najmniej w zaszczepionej części populacji.

Trwające kampanie masowych szczepień muszą natychmiast zostać uchylone, ponieważ szczepionki nie blokują transmisji wirusa, a ich stosowanie na dużą skalę podczas pandemii bardziej zakaźnych wariantów nieuchronnie doprowadzi do odporności na szczepionki krążących wariantów Sars-CoV-2. Zamiast tego, w regularnych odstępach czasu należy przeprowadzać masowe kampanie chemoprofilaktyczne, aby zmniejszyć ciśnienie i przenoszenie infekcji wirusowej oraz zapobiec sytuacji, w której bardziej zakaźne warianty wirusa napędzają rozmnażanie i dominujące rozmnażanie bardziej zakaźnych, odpornych na szczepionki wariantów. Ponadto ludzie powinni poprawić swój stan zdrowia, podczas gdy wczesne leczenie pacjentów z chorobą Covid-19 (więcej informacji można znaleźć na przykład w prezentacjach i publikacjach prof. dr P. McCullough) nie tylko zapobiegłoby ciężkiej chorobie i hospitalizacji, ale także umożliwia tym pacjentom szybsze nabywanie szeroko ochronnych Abs, ułatwiając zabijanie/eliminację zakażonych wirusem komórek gospodarza, a tym samym zmniejszając przenoszenie wirusa i przyczyniając się do odporności stada. Powyższe interwencje zostały podsumowane na ryc. 3.

Ponieważ mamy teraz do czynienia z pandemią wysoce zakaźnych wariantów (np. wariant delta), nie możemy dłużej sobie pozwolić na celowanie w odporność stada bez polegania na wielkoskalowej chemioprofilaktyce przeciwwirusowej połączonej z wczesnym leczeniem pacjentów z chorobą Covid-19. To, wraz z natychmiastowym zatrzymaniem wszystkich kampanii masowych szczepień przeciwko Covid-19, powinno teraz stanowić główne filary naszej walki z tą w inny sposób całkowicie niekontrolowaną pandemią.

Chociaż śledzę doniesienia o kwestiach bezpieczeństwa szczepionek z wielkim niepokojem, niepokojem i niepokojem, skłaniam się ku przekonaniu, że potencjalny epidemiologiczny wpływ tych kampanii szczepień na ludzkie życie może być o rząd wielkości większy niż ich potencjalny krótkotrwały lub długoterminowe następstwa. Dlatego błagam WHO i wszystkich interesariuszy tych kampanii o natychmiastową interwencję, jak zaproponowano powyżej. Po tym, jak pierwszy eksperyment się nie powiódł (zamiast wytworzyć odporność stada, masowe szczepienia zamieniają zaszczepionych w potencjalnych rozprzestrzeniających warianty uciekające przed VI!), nasza ludzka rasa nie może sobie pozwolić na drugi eksperyment na dużą skalę, który ma na celu kontynuowanie masowych szczepień, jednocześnie promując ekspozycję na populacji na jeszcze wyższą presję infekcyjną wywieraną przez jeszcze bardziej zakaźne warianty ucieczki immunologicznej!

Ogólny wniosek

Zarówno długowieczna odporność swoista dla Sars-CoV, nabyta po wyzdrowieniu z choroby, jak i wrodzona, nieswoista, pośredniczona przez przeciwciała, odporność na CoV zwykle przyczyniają się do ustanowienia szeroko ochronnej odporności stada, a tym samym umożliwiają naturalną pandemię CoV (lub, jeśli o to chodzi, jakąkolwiek pandemię). ostrej, samoograniczającej się choroby wirusowej), aby ostatecznie przejść w fazę endemiczną. Jednak krążenie bardziej zakaźnych wariantów wiąże się z wysoką ceną za odporność stada, ponieważ wysokie wskaźniki zakaźności z większym prawdopodobieństwem osłabiają naturalną, polireaktywną (tj. niespecyficzną wobec CoV) odporność u młodych i/lub zdrowych osobników. W efekcie zwiększy się zachorowalność i hospitalizacja, a docelowo także liczba zgonów. , Ten samowzmacniający się cykl zwiększonej zakaźności wirusowej (skutkujący zwiększonymi wskaźnikami zakaźności wirusowej) zakończyłby się tylko wtedy, gdy gęstość populacji zostanie zmniejszona do poziomu wystarczająco niskiego, aby przenieść wirusa (odmiany wysoce zakaźnej/zakaźnej!) do znacznego zmniejszać.

Podczas gdy szybkie i dominujące rozmnażanie wyselekcjonowanych naturalnie, bardziej zakaźnych wariantów nadal niszczy naturalną pierwszą linię obrony immunologicznej niespecyficznej wobec wariantu w niezaszczepionej części populacji, szczepienia dużej części populacji i kontakty między zaszczepionymi i nieszczepionymi badani kierują doborem naturalnym i adaptacją coraz bardziej wymykających się VI wariantów i dlatego coraz bardziej narażają VMI na szwank. Ani wcześniejsza infekcja CoV (w tym infekcja Sars-CoV-2), ani wyższe wskaźniki pokrycia szczepieniami nie mogą zrekompensować utraconej zdolności immunologicznej. Rzeczywiście, nie wiadomo, czy komórki T pamięci wywołane po poprzednim zakażeniu lub szczepieniu CoV są obdarzone aktywnością cytotoksyczną wobec komórek zakażonych CoV, ani S-specyficzne Ab wywołane po poprzednim zakażeniu lub szczepieniu CoV nie mogą zapobiec rozprzestrzenianiu się bardziej zakaźnych Sars-CoV- 2 warianty. Epidemiolodzy molekularni sugerowali, że brak odporności na blokowanie transmisji wirusa (np. u pacjentów z immunosupresją) powoduje konwergentną ewolucję wariantów specjalnie wybranych mutacji, umożliwiając tym samym ucieczkę od VMI. Ucieczka VI wraz z tłumieniem naturalnych, niespecyficznych wobec CoV Abs przez Abs zaszczepione sprawi, że zaszczepieni będą bardzo podatni na zarażenie się chorobą Covid-19.

Dominującą propagację bardziej zakaźnych wariantów wirusa można złagodzić przez masową chemioprofilaktykę przy użyciu silnego środka przeciwwirusowego. Jednocześnie należy złagodzić presję immunologiczną na epitopy swoiste dla szczepionki S poprzez natychmiastowe wstrzymanie kampanii masowych szczepień. Co więcej, wczesne leczenie pacjentów z objawami może zapobiec ciężkiej chorobie i zapewnić im trwałą ochronę przed zróżnicowanym spektrum bardziej zakaźnych wariantów, a tym samym zmniejszyć przenoszenie wirusa. To jednak ostatnia okazja, by ograniczyć katastrofalne skutki masowych szczepień

Rzeczywiście, jest jeszcze niepewne i niezbadane, w jakim stopniu naturalnie wybrane warianty ucieczki immunologicznej mogą rekombinować po koinfekcji i generować jeszcze bardziej złożone warianty, których cechy fenotypowe są całkowicie nieprzewidywalne. Nie jest również jasne, czy wczesne leczenie może zapobiec zarażeniu szczepionkami, które stały się wysoce podatne na chorobę Covid-19 (tj. z powodu oporności wirusa na VMI), na ciężką chorobę. Ponadto zupełnie nie wiadomo, czy osoby zaszczepione, a nawet osoby, które wcześniej przeszły zakażenie objawowe, są bardziej narażone na nasiloną chorobę Covid-19 (tj. ADE), ponieważ ich zaszczepione przeciwciała mogą nie być już w stanie zneutralizować wirusa, ale nadal mogą związać się z nim. Leczenie pacjentów z ADE może być znacznie trudniejsze, a wynik mniej przewidywalny.

Im bardziej Sars-CoV-2 ewoluuje w kierunku nabywania właściwości uciekających przed wirusem VI, tym mniej prawdopodobne jest, że zaszczepieni skorzystają z zaproponowanej powyżej strategii. Dzieje się tak, ponieważ nawet niskie wskaźniki zakaźności krążących wariantów mogą wystarczyć do wzmocnienia ich szczepionkowych Abs, a tym samym osłabienia ich wrodzonej obrony immunologicznej. Takiej ponownej stymulacji można było zapobiec jedynie poprzez wyeliminowanie wszystkich obecnie krążących wariantów Sars-CoV-2. Ich wyeliminowanie można osiągnąć za pomocą uniwersalnych szczepionek (6), które indukują sterylizującą odporność. Opracowanie takich szczepionek może wymagać zupełnie innego podejścia do interwencji immunologicznej, ponieważ indukowane immunologiczne komórki efektorowe powinny być zdolne do niespecyficznego zabijania komórek zakażonych CoV i zapewniać trwałą odporność ochronną u wszystkich osobników w populacji (bez względu na ich immunizację historia i podłoże immunogenetyczne). . Nie trzeba dodawać, że takie cechy sprawiłyby, że szczepionka byłaby wysoce i trwale skuteczna, nawet gdy byłaby stosowana w kampaniach masowych szczepień w środku pandemii wysoce zmutowanego wirusa, a nawet gdyby krążyły już bardziej zakaźne warianty wirusa. Bezpieczeństwo szczepionek pozostaje oczywiście najważniejsze i nie może podlegać żadnym kompromisom, zwłaszcza gdy mądra kombinacja chemioprofilaktyki przeciwwirusowej, zapobiegania zakażeniom, wczesnego leczenia i przestrzegania prozdrowotnych nawyków żywieniowych i stylu życia może nadal być bezpieczna i skuteczna w zapobieganiu przypadkom ciężkiej choroby i zapobiegać dominacji wariantów uciekających przed VI.

Jeśli dalsze masowych szczepień szczepionką S oparte w populacjach narażonych na pandemii CoV zostanie udowodnione nie przyczyną immunologicznej presji selekcyjnej na funkcjonalność Szczep ABS i chyba S specyficznych Abs będzie okazały nie konkurują z naturalnych, CoV niespecyficzne Abs do wiązania się z Sars-CoV-2, kampanie masowych szczepień podczas pandemii, zwłaszcza podczas pandemii bardziej zakaźnych wariantów, nie zapewnią odporności stada ani nie złagodzą przyszłych fal choroby (chyba że zostaną zastosowane szczepionki blokujące transmisję!). W rzeczywistości mają dokładnie odwrotny skutek, ponieważ promują rozprzestrzenianie się wariantów w coraz większym stopniu uciekających przed wirusem VI i tłumią naturalną odporność u zaszczepionych. Spowoduje to jedynie wyższe wskaźniki zachorowalności i śmiertelności w tej części populacji, która jest normalnie chroniona przed Covid-19 (tj. zdecydowana większość populacji). Spadek wskaźników ciężkiej zachorowalności i śmiertelności obserwuje się tylko u osób starszych i osób z niektórymi chorobami podstawowymi. . Wynik kampanii masowych szczepień różni się zatem bardzo od pierwotnego celu, którym była ochrona ogromnej większości ludzi, w tym tych, którzy są immunologicznie naiwni wobec Sars-CoV-2 (poprzez odporność stada!). Naukowo rzecz biorąc, trudno jest zrozumieć, w jaki sposób krążące, bardziej zakaźne warianty Sars-CoV-2 nie ewoluowałyby szybko, aby przezwyciężyć kierowaną przez RBD presję immunologiczną, która jest obecnie wywierana przez dużą część ludzkiej populacji i połączyć się w superwariant, który omija odpowiedź immunologiczna indukowana przez wszystkie oparte na S szczepionki Covid-19. Jest po prostu nie do pomyślenia, aby trwające kampanie masowych szczepień mogły złagodzić, nie mówiąc już o zakończeniu tej pandemii bardziej zakaźnych wariantów Sars-CoV-2 i zmusić wirusa do przyjęcia łagodniejszych niż jeszcze bardziej problematycznych cech.

Dlatego powtarzam, że obecnie obserwowana konwergencja naturalnie wybranych mutacji w kierunku S-pochodnych miejsc antygenowych, które ułatwiają lub są bezpośrednio odpowiedzialne za wiązanie z receptorem wejścia Ace-2, w połączeniu z szybkością, z jaką obecnie zachodzi ta ewolucja, stanowi ogromną i nieuchronne zagrożenie dla populacji ludzkiej i przyniesie odwrotny skutek, jeśli będziemy kontynuować masowe szczepienia na tle wysokiego wskaźnika zakażeń wirusowych, przy jednoczesnym znacznym złagodzeniu środków zapobiegania zakażeniom.

Na koniec należy podkreślić, że ci, którzy nazywają siebie „ekspertami”, udając, że ta pandemia jest „pandemią wśród nieszczepionych”, są pozbawieni jakiegokolwiek naukowego wglądu w dynamikę ewolucyjną Sars-CoV-2 w jej obecnym kształcie. dzięki połączeniu wysokiej zakaźności wirusowej i wskaźnika pokrycia szczepionką. Ani zaszczepieni (którzy jedynie wierzyli, że szczepionka ochroni ich przed chorobą Covid-19), ani niezaszczepieni (którzy po prostu wierzą, że nie ma potrzeby, aby przyjmowali szczepionkę, aby zachować ochronę) nie są winni za eskalację tej pandemii. Jedynym winowajcą są masowe szczepienia.

Uwaga: Kopia tego listu została wysłana do WHO, NIH, CDC, Bill & Melinda Gates Foundation, GAVI, CEPI, FDA, EMEA oraz do liderów badań i rozwoju z Pfizer, Moderna, Astra-Zeneca, J&J, Novavax i GSK

Ryc. 1: Więcej zakaźnych wariantów ucieczki immunologicznej przewyższa oryginalną linię wirusa (szczep Wuhan) pod względem wiązania się z receptorem wejścia Ace-2. Przeciwciała IgG (Ab) swoiste dla antygenu (Ag) przewyższają naturalne, polireaktywne (wielospecyficzne wobec Ag) Abs IgM pod względem wiązania się z Sars-CoV-2. Ace-2 przewyższa specyficzne wobec Ag, ale nie naturalne, polireaktywne Ab w wiązaniu się z bardziej zakaźnymi wariantami.

Fig 2: Wpływ szczepionek Covid-19 opartych na S(pike) na ewolucję wirusa, gdy są stosowane do masowych szczepień podczas pandemii Sars-CoV-2.

Fig 3 : Interwencje mające na celu kontrolowanie namnażania większej liczby wariantów Sars-CoV-2 uciekających przed VI, tak aby zapobiec dominującemu krążeniu wariantów opornych na szczepionki. Wczesne leczenie przyczynia się do wzmocnienia szeroko ochronnej odporności za pośrednictwem nabytych, S-specyficznych Abs.

(1) Kilku ekspertów, którzy stwierdzili, że obecnie krążące warianty ewoluują w bardziej „łagodne” cechy, stwierdziło również, że masowe szczepienia muszą zostać przerwane, ponieważ skuteczność szczepionek maleje z powodu ucieczki immunologicznej, a zatem nie uzasadnia podawania szczepionek, które mają liczba obaw dotyczących bezpieczeństwa.

(2) Nie można wykluczyć, że blokady na dużą skalę i powszechne stosowanie masek mogą być również odpowiedzialne za dobór naturalny i propagację zwiększonej zakaźności wirusowej. Jest rzeczywiście prawdopodobne, że brak ruchu w połączeniu z niską ekspozycją na bodźce środowiskowe, w tym drobnoustroje i inne obce antygeny, może skutkować słabym treningiem odporności wrodzonej, a tym samym zmniejszoną dostępnością śluzówki naturalnego B1 Abs na poziomie układu oddechowego błony śluzowe. To może wyjaśniać pochodzenie brytyjskiego (tj. alfa) wariantu.

(3) Jak już wspomniano, uważa się, że rosnąca liczba (łagodnych do umiarkowanych) przypadków choroby u młodych dorosłych jest spowodowana ponownym zakażeniem wkrótce po pierwszym kontakcie z tą samą linią/wariantem wirusa.

(4) Chociaż S-specyficzne szczepione przeciwciała mogą nie być już funkcjonalne (tj. niezdolne do neutralizacji krążącego wariantu ucieczki immunologicznej), mogą nadal być w stanie prześcignąć naturalne przeciwciała, gdy są obecne w wysokim stężeniu, co zwykle występuje i utrzymuje się po pełnym torpedowanie za pośrednictwem szczepionek.

(5) To mit, że osoby zakażone bezobjawowo nie rozprzestrzeniają wirusa. Transmisja bezobjawowa została nawet podkreślona jako szczególna cecha Sars-CoV-2, która zasadniczo odróżnia go od Sars-CoV-1 (patrz odniesienia z literatury na mojej stronie internetowej pod tematem 2).

(6) Uniwersalny oznacza M(główny)H(istokompatybilność)C(kompleks)-nieograniczony lub: nieograniczony immunogenetycznie.